لیست دانشنامه ها
|
نمایش دانشنامه ها
فلزات و آلیاژهای پایه فولاد ضد زنگفولاد ضد زنگ (به انگلیسی: Stainless Steel) به فولادهای با مقدار عناصر آلیاژی بالا گفته میشود که توانایی مقاومت به خوردگی در اتمسفرهای خورنده و دماهای بالا را داشته باشند. فولادهای ضد زنگ معمولی حاوی حداقل ۱۲ درصد کروم هستند که عامل اصلی مقاومت به خوردگی آنهاست. پیر بارتیه مهندس فرانسوی در سال ۱۸۲۱، مشاهده کرد که با افزایش مقدار مشخصی کروم به آهن، سفتی و مقاومت به خوردگی اسیدی آن بسیار افرایش مییابد. در ۱۹۰۹، لئون گویله[۲] و آلبرت پورتوین[۳] بطور مستقل در فرانسه ریزساختار آلیاژهای Fe-Cr و Fe-Cr-Ni را بررسی کردند.
فولاد ضد زنگ حساسشده (Sensitized) فولاد ضد زنگیست که با فرآیند گرمایی اتمهای کروم آن از حلالیت خارج و بصورت کاربید و زیگما در مرزدانه رسوب کردهاند.
چنانچه این فولاد در آب دریا باشد، خوردگی بین دانهای در آن رخ می دهد. |